Pančevka Antonela Mik predstavila je svoju prvu knjigu poezije „Kutija nepravilnog oblika“ 2. februara u Vršcu.
Promocija je upriličena povodom obeleževanja druge godine svog aktivnog delovanja Vršačke Afirmacije Umetnika „ARS“ koja je i objavila ovu zbirku pesama.
Rođendan je započet promocijom nove VAU „ARS“-ove edicije „Prvoknjižje“, u okviru koje je objavljena zbirka stihova mlade autorke Antonele Mik iz Pančeva pod nazivom „Kutija nepravilnog oblika“ i to performansom „S unutrašnje strane korica“.
Reč je o autorki koja je kao vrlo mlada zakoračila u svet pesništva da bi sa svega šesnaest godina pripremila svoju prvu zbirku za štamparsku presu i široki pogled čitalačke publike. Pored pisanja, umetnički izrazi su joj još i fotografija i grafički dizajn. I zaista, kada uplovite u njenu poeziju uverićete se da je to poetski foto album satkanih od reči, koje dubinom svog smisla i širinom svežeg, modernog, figurativnog jezika prosto iznenađuju.
Osvrt na ovu knjigu koja obećava, a koja intuitivno u sebi prati uticajni eho neprevaziđene Popine poetike, uradila je Nikolina Nina Babić, koja je ujedno kreirala program za njenu prezentaciju. Urednik je Verica Preda PreVera, na čelu ponosnog izdavača, a tehnički urednik Dunja Šašić.
Performans je započet kratkim poetskim video filmom čiji su kretaori bili Antonela Mik, Miodrag Jovičić i Nikolina Nina Babić, gde je prezentovana pesma-poenta „Kutija“.
Učesnici kratkog, ali, po rečima prisutnih, više nego efektnog performansa bila je i mladost VAU „ARS“-a. Pored autorke Antonele Mik, naročit pečat performansu dali su i Zdravko Šumić, Miodrag Jovićić, Zorana Tomić, Marica Ćosić, Dunja Radovanović, Angela Tot, Jasna Krsmanović, Nikolina i mladolika stasom, intelektom i duhom Verica Preda PreVera. Oni su bili raspoređeni u ograđenom prostoru, čija skučenost asocira na kutiju, iz dva nivoa, iz kog su naizmenično govorili pesme, i to tako da su najpre svetlosnim efektima međusobno „prosleđivali“ svetlo baterijske lampe kao svetlo smisla, da bi zvučnim efektima (govorenjem u glas, šaputanjima, pucketanjem prstiju, trljanjem dlana o dlan, tapšanjem kolena i zveckanjem makaronima u tegli kao rečima okupljenim u kartonskim zidovima korica) pojačali ove čulne elemente koje Antonelina poetika sadrži u sebi.
Pesme su bile kazivane i putem duetskog recitala, podražavane gestikulacijom i pokretima, a planskim istupanjima iz programa održavan je visok nivo pažnje kod prisutnih. Performans je posebno začinjen književnim ćaskanjem između autorke i njenog recezenta, tokom kog je publika mogla da se upozna sa svim važnim spoljnjim i unutrašnjim činiocima njenog stvaranja, kao što su, na primer, odrastanje pored oca književnika, sanjanje prekretničkog sna koji joj je osvetlio pisanje kao njenu vlastitu svrhu, ljubav prema fotografiji i video produkciji koje će u budućnost povezivati sa poezijom i publikovati putem popularnih elektronskih medija.
I nakon što se program zvanično završio, publika je ostajala zamrznuta na stolicama u isčekivanju nastavka. Po ko zna koji put je VAU „ARS“ potvrdio da su njegove književne večeri veoma posećene i da se produžetak umetničkog programa traži na bis.
Nakon njegovog završetka i potpisivanja knjige, gosti i prijatelji udruženja koji su došli iz Pančeva, Beograda (Obrenovca, Mladenovca), Malog Crnića, Bele Crkve, Vladimirovca… delili su radost druge godine postojanja ove umetničke porodice, za koju je Danijela Milanova Božičković Radulović, direktorka biblioteke „Srboljub Mitić“ iz Malog Crnića i spisateljica, rekla da je jedinstvena u Srbiji po snazi svog delovanja i izraza.
Autorka teksta: Nikolina Nina Babić
Fotografije: Živko Nikolić, Danijela Tot, Đurđica Harangozo
