Ivanovo, kao najmanje mesto na teritoriji Grada Pančeva ove godine obeležava 150 godina postojanja mesta.
Selo Ivanovo osnovano je davne 1868. godine. Po predanju ime mesta potiče od stanovnika bugarskog porekla Ivana Gurana, koji je imao prodavnicu „Kod Ivana“ gde su dolazili graditelji nasipa na Dunavu, pa otud i ime sela. Ime se kasnije menjalo, ali je 1920. godine vraćen stari naziv koji se koristi i danas.
Obeležavanje 150-godišnjice osnivanja sela Ivanova (1868) počelo je 20. oktobra na Dan crkve „Sveti Vendelin“, svečanom misom, koju su služili sveštenici Stojan Kalapiš iz Belog Blata i Mateja Kalapiš iz Rumunije. U punoj crkvi vernicima su uveličali praznik, pored domaćina sveštenika Velencei Tamaša, još 7 sveštenika. Do sredine novembra organizovano je više različitih sadržaja u znak obeležavanja ovog jubileja – izložbe fotografija, projekcija filmova, književne večeri…
Ivanovo, seoce od jedva hiljadu stanovnika, smešteno na samom obodu teritorije Grada Pančeva, na obali Dunava, poznato je danas prvenstveno strasnim ribolovcima. Zahvaljujući ivanovačkom Dunavcu, prirodnom mrestilištu šarana, koji u vreme mresta ovde mogu da se mere tonama, Ivanovo iza sebe ima ceo vek ribarske tradicije.
Međutim, Ivanovo je i jedno od retkih mesta u Srbiji u kojem i danas žive Palćeni, Banatski Bugari, koji su dolazeći iz Bešenova 1868. godine, odabrali ovo mesto za svoje trajno stanište.
Prvi Palćen koji je došao u ovo selo bio je Ivan Guran. Za Palćenima, petnaestak godina kasnije, iz Bukovine, pristižu Sekelji Mađari, a kasnije Srbi i pripadnici drugih naroda. Ribolov i zemljoradnja bili su osnovna zanimanja stanovnika koji su se pročuli kao vredni i vešti povrtari i ratari.
Prema pisanju časopisa „21. vek“, nakon nekoliko godina, u centru sela, Palćeni su sazidali crkvu posvećenu Svetom Vendelinu.
Većina Palćena, kao i ostalih meštana, nekada je živela od Fabrike dugmadi „Inga“ koja je radila od 1948. godine do 1962. godine i proizvodila dugmad svih vrsta i veličina od školjki vađenih iz Dunava. Po otvaranju „dugmetare“ 1948. godine Ivanovo je brojalo 601 domaćinstvo i 2.169 stanovnika. Kada je fabrika zatvorena stanovnici su masovno odlazili u inostranstvo, tako da danas, šest decenija kasnije selo broji 330 domaćinstava i hiljadu stanovnika.
Prema podacima popisa stanovništva iz 2002. godine, Ivanovo ima 1.131 stanovnika od kojih 452 čine pripadnici mađarske, 307 palćenske, i 223 srpske etničke zajednice. Neopredeljenih ima samo 4. Palćenska populacija u ovom mirnom malom mestu uspela je da odoli svim iskušenjima koje su nosile prethodne decenije i da poštujući sve svoje komšije i susede, očuva stari jedinstveni govor, običaje, nošnju, muziku…
U Banatu, kako u delu koji danas pripada Rumuniji tako i u delu koji ulazi u sastav Vojvodine, odnosno Srbije, banatski Bugari svili su tokom prošlih vekova svoje domove, čuvajući, uprkos neminovnoj asimilaciji, osnovne karakeristike svoje kulture, svoje tradicije, čuvajući ljubomorno svoj jezik, svoje pesme, igre… postajući tako sastavni deo velike multikulturne slike ove regije.
Ivanovački banatski Bugari imaju svoje kulturno umetničko društvo, priređuju koncerte; uz podršku sveštenika proslavljaju i drže se svih starih običaja vezanih za Božić, osvećenje kuća, Uskrs, krštenja… U parohiji se uči i veronauka za sve razrede. Mesna zajednica Ivanovo jedna je od najaktivnijih u pančevačkoj opštini. Između mnogih inicijativa koje su imale za cilj da se život u selu učini lakšim i kvalitetnijim, tu su manifestacije “Foto safari” i prateća izložba fotografija radova nastalih na ovom susretu fotografa koja se organizuje 12 godina, kao i Festival harmonike “Zlatna dirka Vojvodine” koji je ustanovljen 2017. godine i odmah je stavilo ovo mesto na mapu značajnih kulturnih dešavanja.
Od 2007. godine, krajem februara, u Ivanovu se proslavlja međunarodni Dan maternjeg jezika, a od tada u okviru programa svake godine među gostima ima i onih koji prvi put čuju kako zvuči palćenski govor.
Zahvaljujući entuzijastima iz Ivanova, koji su godinama sakupljali dokumente, beležili sve etnografske i istorijske podatke vezane za ovo mesto i Banatske Bugare u želji da ih sačuvaju i spasu od zaborava, objedinili su ih u vidu zbornika, koji je iz štampe izašao 2012. godine.
Comment here